Engels

Natuurlijk Kapitaal

Wat is de waarde van natuurlijk kapitaal voor specifieke actoren?

Veel sectoren zijn afhankelijk van natuurlijk kapitaal voor het produceren van goederen of verlenen van diensten, waaronder de kledingindustrie, toerisme en de agriculturele sector. 

Kledingindustrie

De kledingindustrie in Denemarken heeft in 2012 de boekhouding van natuurlijk kapitaal berekend voor de volledige productieketen van de sector. De totale kosten van de externaliteiten van de kledingindustrie kwamen uit op DKK 3.390 miljoen. Dat staat grofweg gelijk aan twee keer de winst van de sector. In de analyse zijn de kosten van de uitstoot van broeikasgassen, watergebruik, watervervuiling en landverandering meegenomen. Het internaliseren van de externaliteiten zou leiden tot een netto verlies, maar door het in kaart brengen van de externaliteiten heeft de sector nieuwe bedrijfsstrategieën die natuurlijk kapitaal integreren kunnen identificeren. 

The Danish Environmental Protection Agency (2014), p.6.

Zie voor sectorspecifieke handelingsperspectieven ook: Natural Capital Coalition (2016c).

Kustbescherming en toerisme

De waarde van kustbescherming door koraalriffen in Zuidoost Azië wordt geschat op US$ 55-1.100 per hectare per jaar. De koraalriffen zijn ook een toeristische bestemming met een geschatte waarde van US$ 231-2.700 per hectare per jaar. Hier komt de waarde van ecosysteemdiensten als visserij, parelvangst en genetisch materiaal voor medisch onderzoek bovenop, die ten tijde van het verschijnen van de kenniskaart nog niet bekend waren.

In Nederland vormt het uitgestrekte duinecosysteem (inclusief het strand) een belangrijke natuurlijke waterkering. Vegetatiebegroeiing versterkt keringen tegen erosie door wind en water. Dat geldt ook voor de begroeiing op (onnatuurlijke) dijken. De Waddeneilanden hebben een dempende werking op de golven van de Noordzee waardoor ze de vastelandskust van Friesland en Groningen beschermen. Duinen in het westen zorgen daarbovenop voor waterzuivering.

TEEB (2008), p.36.

Knegt, de (red.) (2014), p. 113.

Deltares (2013b).

Agricultuur en voedsel

Externaliteiten verstoren de economische omgeving waarin boeren en agriculturele beleidsmakers werken. Door natuurlijke oplossingen te vinden voor productkwaliteitsaspecten (zoals smaak, onderscheidende ingrediënten, ambachtelijkheid van de productiemethode en geografische herkomst) zonder de maatschappelijke waardecreatie (zoals landschapbehoud, verbetering van de agrobiodiversiteit, het houden van speciale veerassen of gewassen en culturele tradities of identiteiten) uit het oog te verliezen, kan een ondernemer de betekenis van zijn product voor de consument verhogen. Consumenten zijn bereid hiervoor een meerprijs te betalen.

Neem bijvoorbeeld palmolie: de tol die de palmolieproductie eist van natuurlijk en sociaal kapitaal, komt vooral voort uit de uitstoot van broeikasgassen en de impact daarvan op de opwarming van de aarde, gevolgd door de toepassing van kunstmest, de emissie van afvoerwater uit palmoliemolens, de vervaardiging van de input voor de productie en het gebruik van pesticiden. In totaal genereert de palmolieproductie US$ 44 miljard aan kosten voor het natuurlijk en sociaal kapitaal.

PBL (2016a), PBL (2016b), p. 11.

TEEB (2015), p. 15.

Zie ook ‘Agriculture and Food’ op de website van TEEB.

Zie voor sectorspecifieke handelingsperspectieven ook: Natural Capital Coalition (2016b). 

 

Lees hier meer over de waarde van natuurlijk kapitaal voor andere sectoren:

Palmolie.

Drinkwatersector.

Zeewier.